जेम्स क्यामरुन अहिले संसारका उत्कृष्ट निर्देशक हुन् र उनको फिल्म ‘अवतारः द वे अफ वाटर’ले पनि यसको प्रमाण दिन्छ। आफ्ना अघिल्ला फिल्महरू जस्तै यस पटक पनि क्यामरुनले उत्कृष्ट भिजुअल सिर्जना गरेका छन् । परिवार र यो संसारप्रतिको हाम्रो दायित्वलाई गम्भीरताका साथ महसुस गराउन क्यामरुनले फिल्ममा प्रविधिको सुन्दर प्रयोग पनि गरेका छन् ।
फिल्मको कथा अवतारको अघिल्लो भागबाट अगाडि बढ्छ । पृथ्वीका मानिसहरू र वैज्ञानिकहरूको पन्डोरामा खराब नजर छ, जहाँ नाविकहरू बस्छन्। तर, यसपटक पृथ्वीका मानिस र वैज्ञानिकहरूले पान्डोराको बहुमूल्य खनिज अनोबटेनियम मात्र खोजिरहेका छैनन्, तर त्यहाँको समुन्द्रमा बस्ने ह्वेलका मस्तिष्क इन्जाइमहरू पनि खोजिरहेका छन्, जसले उमेरलाई पनि हराउन सक्छ।
यस मिशनको लागि पहिलो भागमा मरेका स्टीफन लाङको चरित्र अर्थात् कर्नल माइल्सलाई फेरि तयार पारिएको छ। यस पटक उनको डीएनए र उनको सम्झनाको सहयोगमा पृथ्वीका वैज्ञानिकहरूले उनको अवतार तयार पार्छन् र उनी पान्डोरा पुग्छन्। त्यहाँ उनको उद्देश्य पान्डोरा कब्जा गर्नु हो, साथै ज्याक सुलीलाई मार्नु पनि उनको उद्देश्य हो।
पान्डोरामा तिनीहरूको आगमन अघि, ज्याक सुली र नेयतिरीको एक सुखी परिवार हो। उनीहरुका आफ्नै दुई सन्तान र धर्मपुत्री किरी छन् । उनको एक साथी पनि छ जो कर्नेल माइल्सका छोरा हुन्। ज्याक खतरा महसुस गर्छ। यस पटक शत्रु अझ शक्तिशाली छ, त्यसैले उसको सामना गर्नुको सट्टा, ज्याक सुर्ली पानीमा घुम्ने र टाढा बस्ने प्रजातिहरूसम्म पुग्छ।
अवतार २ को कथा ती प्रजातिहरूले ज्याक सुलीलाई त्यहाँ मद्दत गर्छन् वा गर्दैनन् र कर्नल माइल्सले तिनीहरूलाई त्यहाँ पनि फेला पार्न र हटाउन सक्छन् कि छैनन् भन्ने वरपर बुनेको छ। निर्देशक जेम्स क्यामरूनले ज्याक सली सही हो होइन, वा उनको विकल्प के हुन्छ ? उनको परिवारले नयाँ परिवेशसँग मिल्न सक्छ कि सक्दैन र कति महत्वपूर्ण छ भन्ने कुरामा पनि केन्द्रित छ ।
जेम्स क्यामरुन एक यस्तो निर्देशक हुन् जसलाई सायद कसैलाई शंका छैन। जेम्सले यहाँ सरल र अनुमानित कथालाई सुन्दर ट्विस्ट दिएका छन्। लेयर्स, ट्विस्ट, आश्चर्य र झटकाहरू सहित एक सरल र अनुमानित कथा उपहार दिएका छन्। १९२ मिनेट लामो फिल्म पनि दर्शकलाई छोटो लाग्छ । उनको भोक यथावत छ । जेम्स क्यामरुनले ल्याउन लागेको अर्को, तेस्रो भाग, जसमा ज्याक सुलीले आगोको सामना गर्नुपर्नेछ, त्यसको बारेमा पनि कौतुहलता बढेको छ ।
जेम्स क्यामरुनले नयाँ पात्रहरू प्रस्तुत गरेका छन्। जो ज्याक सुली र केट विन्सलेटका सन्तान हुन्।एउटा महत्त्वपूर्ण पात्र ह्वेल माछा पनि हो। जसको नाम पैकान हो। यस फिल्ममा धेरै अन्तर्निहित सन्देशहरू पनि छन्, जसले विस्तारवादी सोचका जनता, देश र शासकहरूलाई ऐना देखाउँछन्। फिल्मले यसको ट्यागलाइन द वे अफ वाटरलाई उचित ठहराउँछ, जुन मूल रूपमा ‘द वे ट लिड लाइफ’ मा अनुवाद गरिएको छ।
धेरै जसो आमाबाबुले आफ्ना किशोर छोराछोरीलाई धेरै विश्वास गर्न सक्षम छैनन्, जबकि कहिलेकाहीँ बच्चाहरू उनीहरूका हकदार हुन्छन्। यहाँ निर्देशक जेम्स क्यामरुनले बच्चाहरूलाई ठूला काम गर्न लगाएका छन्। विशेष गरी कठिन परिस्थितिहरूमा ती बालबालिकाहरूमा सही निर्णय लिने गुणहरू राम्ररी देखाइएको छ। यी सबै घटनाहरूलाई निर्देशकले उत्कृष्ट भिएफएक्सको सहयोगमा देखाइएको छ, जुन आश्चर्यजनक र कल्पनाभन्दा बाहिरका छन्।
यो फिल्म प्राविधिक रुपमा कोसेढुङ्गा हो । पण्डोराको संसार, पृथ्वीबाट सयौं प्रकाश वर्ष टाढा, पर्दामा हामीलाई धेरै स्वाभाविक लाग्छ। प्रख्यात डाइभिङ प्रशिक्षक किर्क क्रैर्कले कलाकारहरूलाई पानीमुनि डुब्न तालिम दिएका थिए। केहि पनि कृत्रिम जस्तो लाग्दैन। साइमन फ्रेन्ग्लेनको संगीतले आध्यात्मिक सान्त्वना दिन्छ र प्रकृतिको आक्रामक प्रकृतिको बारेमा पनि सचेत गराउँछ।
साम वर्थिङ्टन, जो साल्दाना, स्टीफन लङ, केट विन्सलेटलगायत फिल्मका सम्पूर्ण कलाकार र विशेषगरी बाल कलाकारहरूले उत्कृष्ट काम गरेका छन्। कमजोरी भनेको फिल्मको लम्बाइ र मुख्य बिन्दुमा ढिलो आउनु हो, नत्र यो फिल्म सबै प्रकारका गुणहरूले सुसज्जित छ। विशेष गरी श्यभ क्बमिबलब फेरि एक पटक आफ्नो चरित्र जीवित छ। जेम्सको गुण यो पनि हो कि उसले आफ्ना महिला पात्रहरूलाई थप सशक्त बनाउँछ।
